Beste lezers, het is alweer 3 jaar geleden dat wij geëmigreerd zijn naar Curaçao. Na 48 jaar wonen en werken in Ommen {Barbara een paar jaartjes minder :-)} was het een hele stap om het Caribische gebied op te zoeken. Maar we zijn op een geweldige plek terecht gekomen, met uitzicht op zee en zijn ondertussen goed gesetteld. Het is echt een prachtig eiland, de zuidkust heeft veel witte stranden en de zee is echt azuurblauw.
Ondanks dat er jaarlijks een droge periode is, is de natuur prachtig. Ook de noordkust met z'n ruige zee die tegen de rotsen beukt. Je moet het echt gezien hebben! We hebben het hier prima naar de zin, en werken met veel plezier in een heel fijn klimaat. Barbara heeft hier denk ik wel 90% minder last van haar fybromyalgie.
De kinderen zitten goed op hun plek, Demi (21) zit bij een dagbesteding (zij heeft pdd-nos en een licht verstandelijke beperking) en werkt via die instantie nu 2 dagen in de week bij een hondenwasbedrijf. Tevens doet zij nog vrijwilligerswerk bij een dierenopvang, kortom haar week is goed gevuld. Yannick (19) heeft hier zijn rijbewijs gehaald en is toen hij 18 werd aangenomen bij het bedrijf waar hij stage liep. Hij werkt in de keuken van een mediterraneanrestaurant met beachbar. Thuis gamed hij graag. Milan (15) heeft hier een moeilijke start gehad, had heimwee naar zijn nichtjes en een vriend van school, waar hij heel dik mee was en nog steeds is. Gelukkig heeft dat een plekje gekregen en gaat het goed met hem. Op school ging het op wat kleine dingen na, o.a. de papiamentsles, best redelijk, maar vanaf het moment dat hij naar een andere locatie moest ging het snel bergafwaarts. De mentaliteit onder de leraren was dusdanig anders dat we besloten hebben hem naar een andere school te doen en nu gaat het gelukkig een stuk beter.
Voor onze emigratie hadden we op internet al gezocht naar protestantse gemeenten hier op Curaçao. Het merendeel op Curaçao is Rooms Katholiek en veel diensten zijn Papiaments- of Engelstalig. We kwamen dus al snel uit op de VPG (Verenigde Protestantse Gemeente) welke 3 wijken heeft met elk een eigen kerkgebouw. De Ebenezerchurch heeft Engelstalige diensten, de andere 2 zijn Nederlandstalig. In onze vakantie hadden wij al een paar diensten meegemaakt in de Emmakerk waar we gastvrij zijn ontvangen. We hadden hier al een goed gevoel bij, maar voor we hier 'vast' naar toe wilden gaan, besloten we eerst ook een dienst mee te willen maken in de Fortkerk. De Fortkerk staat letterlijk in het Fort Amsterdam waar ook de regering en de gouverneur nog altijd gehuisvest zijn. De regering heeft toentertijd (ruim 250 jaar geleden) dus zeer bewust gekozen voor een beleid met Christelijke inslag. Ook hier maakten wij een hele fijne dienst mee, die qua liturgie vergelijkbaar is met wat we gewend waren in Ommen en de preek sprak ons enorm aan. Tijdens de koffie na afloop van de dienst werden we aangesproken door de dominee en ook dat klikte. Hij, ds P van Bruggen, vertelde dat hij ook weleens in Ommen had gepreekt (in de Hervormde Kerk) in de tijd dat hij in de gemeente Elim stond. Een hele fijne dominee van wie wij ook zijn gezin beter mochten leren kennen en uitgroeide tot vriendschap. Helaas zit zijn periode hier er inmiddels op en zijn ze weer terug naar Nederland. Barbara is inmiddels bevestigd als diaken. Hierdoor komen wij ook in contact met de minder bedeelden hier op Curaçao. Meer dan eens is mij gevraagd te helpen om een stoepje te metselen, een wc te plaatsen of een riolering te repareren. Zaken die voor ons zo standaard zijn, terwijl die mensen hier onwijs dankbaar zijn dat je het voor ze maakt. Regelmatig help ik onze kosteres, ze is slecht ter been en kan wel een steuntje in de rug gebruiken. Voor mij voelt dat heel bijzonder, dat ik mag helpen in God's Kerk en omdat ik hiermee (weer) een beetje in de voetsporen van mijn vader stap.
Een ander ding waar we maandelijks mee helpen is het inpakken van voedselpakketten en het distribueren ervan. Donaties daarvoor zijn altijd van harte welkom!
Om de kost te verdienen zijn we hier onder de naam 'Villa Topzicht Curaçao' een miniresort gestart. Een vakantieoord met een studio en 2 appartementen. Het is heerlijk om je plek op deze manier met andere mensen, veelal Nederlanders, te kunnen delen. Ook hebben we al een aantal familieleden en mensen uit Ommen 'over de vloer' gehad, erg fijn en heel gezellig. Vorig jaar heb ik nog een baantje buiten de deur gehad als parkcoördinator, maar omdat dat bij tijd en wijlen te druk was ben ik daar weer mee gestopt. We zijn nu dus geheel afhankelijk van de verhuur en gelukkig loopt dat goed. Maar er kan altijd meer bij, dus wie trek heeft in de caribbean, altijd leuk om ook eens weer een bekende uit de kerk te ontmoeten!
Lieve groet van Barbara en Arend Strampel en kinderen.
www.villa-topzicht-curacao.com